چگونه یک ساز انتخاب کنیم؟

پیانو یک ساز شروع رایج است زیرا به راحتی می­توان موسیقی واقعی را دید. در بسیاری از فرهنگ‌ها و سبک‌های موسیقی رایج است [همچنین] پیانو یا کیبورد انتخابی عالی است اگر می‌خواهید یک ساز را یاد بگیرید، فارغ از اینکه جوان هستید یا پیر. مراحل پیانو که می‌توانید بعداً به کارنامه خود اضافه کنید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ارگ
• پیانو آکاردئون
• سینث­سایزر(برقی)
• هارپسیکورد
• ارگ کوچک
• ارگ دستی(کیتار)

یادگیری نواختن گیتار هرگونه دری را به سوی موسیقی و سبک­های جدید باز می کند. این ساز بیش از هر ساز دیگری بر فرهنگ [موسیقی]پاپ تأثیر گذاشته است و برای شروع در همه جا یک انتخاب فوق العاده محبوب است. یک گیتار آکوستیک بردارید تا آزادانه حرکت کنید، یا نگاهی به آن یکی فامیلِ الکتریکی­اش بیندازید تا شروع کنید به آزار دادن همسایه‌هایتان و مغزشان را بترکانید! پس از تسلط بر اصول اولیه گیتار، می توانید سازهای دیگری را نیز به کانن شش تار خود اضافه کنید:

• ماندولین
• بانجو
• یوکللی
• عود
• وقتی برای اولین بار گیتار را یاد می گیرید، آن را آهسته انجام دهید. حدود 20-30 دقیقه تمرین در روز مقدار خوبی برای مبتدیان است.

 یکی از بادوام­ترین حرفه­ها در اجرای موسیقی حول نواختن تارهای کلاسیک، در ارکسترها، کوارتت­های زهی یا سایر تنظیمات(چینش­ها) می­چرخد. اگر به صداهای کلاسیک علاقه دارید، سازهای مجلسی ممکن است برای شما مناسب باشند. در حالی که ممکن است شهرت آن­ها کم شده باشد، هنوز هم معمولاً در موسیقی محلی و سایر تنظیمات در سراسر جهان استفاده می‌شوند. [سازهای] تاری کلاسیک عبارتند از:

• ویولن. این ساز به طور کلی به عنوان ساز "رهبر" در دنیای زهی دیده می شود. برد بسیار خوبی دارد، در دست گرفتن آسان است و جوری رسا است که کمتر ساز دیگری حتی می­تواند [یک­بار] آن را امتحان کند.
• ویولا. تا حدودی بزرگتر از یک ویولن است، تُن آن عمیق­تر و پررنگ­تر است بنابراین، اگر واقعاً طرفدار نت‌های بالا (جیر جیر) نیستید، ویولا می‌تواند انتخاب بهتری باشد. اگر بازوهای بلندتر و دست‌های بزرگ‌تری دارید، ویولا ممکن است برای شما راحت‌تر باشد.
• ویولن سل. ویولن سل بسیار بزرگ­تر از ویولن و ویولا است و باید در حالت نشسته و با ساز بین زانوان نواخته شود. تُنی غنی و عمیق شبیه به صدای انسان مذکر دارد، در حالی که نمی­تواند به بالا بودن [صدای]ویولن یا ویولا برسد، به شدت شورانگیز است.
• بیس قائم. این کم صداترین عضو خانواده ویولن است. در محیط‌های کلاسیک یا مجلسی، اغلب با کمان(آرشه) نواخته می‌شود و گهگاه برای جلوه کردن آن را می­زنند . در موسیقی جاز یا بلوگرس (جایی که اغلب یک بیس قائم پیدا می­بینید)، به طور کلی کنده کشیده می­شود و گهگاه برای تاثیر با آرشه روی آن می­کشند.

نکات تخصصی
دالیا میگِل مربی باتجربه ویولن 
بچه ها را تشویق کنید تا سازهای کلاسیک را امتحان کنند! به گفته دالیا میگل، یک معلم ویولن: "ویولن یک ساز عالی برای بچه­ها تا یاد بگیرند زیرا بسیار کاربردی است. کارهای زیادی[در این راستا] برای انجام دادن وجود دارد. این یکی از پیچیده­ترین سازها است، اما به عنوان یک معلم، می­توانید نواختن آن را بسیار سرگرم­کننده و راحت بکنید."

سازهای بادی چه ساده و پیچیده، اساساً لوله­های فلزی بلندی هستند که دارای دریچه­ها و برجستگی­هایی هستند که گام را تغییر می­دهند. برای نواختن آن­ها، لب­های خود را در داخل یک دهانه فلزی گذاشته و فوت می­کنید تا صدا ایجاد تولید کنید. آنها در انواع کنسرت­های گروه‌ها و ارکستراها، ترکیب‌های جاز، گروه‌های موسیقی مخصوص رژه، و به عنوان همراهی برای موسیقی R&B و اُلد اسکول استفاده می‌شوند. سازهای برنجی عبارتند از:

• شیپور
• ترامبون­
• شیپور نظامی
• شیپور فرانسوی
• باریتون
• سوزافون(شیپورهای بزرگ نظامی)
• آلتوهورن
• سرنا
• فلوگل هورن
• ترومپت پیکولو
• ملوفون (نسخه شیپور رژه­ای )

مانند سازهای برنجی، سازهای بادی چوبی نیز با دمیدن در آن­ها نواخته می­شوند. برخلاف سازهای برنجی، سازهای بادی‌ چوبی از طریق نی‌هایی نواخته می‌شوند که با دمیدن بر داخل آن‌ها به ارتعاش در می‌آیند (به جز فلوت - این ساز بدون نی است). نواختن این سازها مستلزم افزایش استقامت است زیرا شما مدام در آن­ها می­دمید. آنها انواع مختلفی از تُن­های زیبا را می­سازند و سازهای بسیار متنوعی برای نواختن موسیقی جاز یا کلاسیک هستند. سازهای بادی چوبی عبارتند از:

• فلوت، پیکولو، یا نی­لبک
• ساکسیفون
• کلارینت
• ابوا
• باسون
• کازو(سوت سوتک)
• هارمونیکا
• ضبط کننده
• اوکارینا
• نی­لبک ساده(شش سوراخه)
• شیپور انگلیسی
• پن فلوت(موسیقار)
• کوئنا
• نی انبان

حفظ وقت اکثر گروه­های موسیقی کار نوازندگان کوبه­ای است. در برخی از گروه‌ها، این کار روی یک درام کیت ارائه می‌شود، در حالی که ترکیب‌های دیگر دارای طیف وسیع‌تری از سازها هستند که با پتک، دست یا چوب به آن می‌کوبند. سازهای کوبه ای عبارتند از:

• مجموعه درام
• ویبرافون، ماریمبا، زیلوفون و گلوکن اشپیل
• زنگوله و سنج
• بونگوس و کونگاس
• دهل یا نقاره
• کالیمبا

آلات موسیقی جدید را در نظر بگیرید. مردم با چیزهای بیشتری نسبت به قبل موسیقی می سازند. ممکن است مردی را در گوشه خیابان دیده باشید، با سطل­های رنگ پنج گالن (18.9 لیتری) و درب قابلمه، که چه ریتمی می­نوازد! درام؟ شاید. پرکاشن، مطمئنا. نواختنی را در نظر بگیرید:  iPad. اگر یکی از آن­ها را دارید، احتمالاً می‌دانید که برخی از آلات موسیقی واقعاً شگفت‌انگیزی وجود دارند که دسته‌بندی[همیشگی]را به چالش می‌کشند. روی صفحه آن بزنید سپس صدایی از یک گودال آبی در پس­زمینه سبز بیرون می­آید. برنامه(نرم­افزار) را عوض کنید، و حالا شما دارید یک سینت(ساز برقی) قدیمی دهه 80 را می­نوازید که در آن زمان 50000 دلار قیمت داشت و اکنون 0.99 دلار قیمت دارد-همچنین صدای بهتری دارد.

• آکاردئون دکمه­ای
• ملودیکا
• ترمین
• ساز چنگ
• اتوهارپ(شبیه نوعی سنتور)
• زیتر(قانون)
• اوتوماتون(موسیقی ساز)
• ارهو (کمانچه دو سیم چینی)
• گوکین (ساز زهی چینی)
• پیپا (ساز 4 سیم چینی)
• گوژنگ (ساز چینی، به نوعی مانند پیانوی کنده شده)
• سیتار
• سنتور
• کوتو (چنگ ژاپنی)