ویولا
ساز ویولا سازی زهی که با آرشه نواخته می شود
ویولا
توسط : امیر حسین زمانی
1399/05/31
755 بازدید
1
تاریخچه ویولا
ویولاارتباط نزديكي با پيدايش ساير سازهاي خانواده ويولن دارد. اولين بار اين سازها در شمال ايتاليا بين سال‌هاي 1530 و 1550 میلادی ساخته شدند. تصور مي‌شود كه نسخه‌هاي آلتو، تنور و باس درست پس از سوپرانو پديد آمدند. آهنگسازان و نوازندگان به نامي همچون آندريا و نيكول آماتي ، گاسپارو د سالو ، آندريا گوارنيري و آنتونيو استراديواري در آن دوران از شهرهايي همانند ميلان، برسيا، كرمونا و ونيز برخاستند.نام تمامي سازهاي زهي از عبارت ويولا گرفته شده است؛ در قرن‌هاي 16ام و 17ام ويولا شامل دو خانواده از سازهاي زهي ويولا دا براچيو و ويولا دا گامبا بود. وجه نام‌گذاري براچيو و دا گامبا داراي دو معني است؛ از يك طرف بيانگر مكان نواختن هستند. دا براچيو كلمه ايتاليايي براي «نواختن روي بازو» است و به نحوه نواختن به صورت افقي برمي‌گردد. دا گامبا كلمه ايتاليايي براي «نواختن روي ژا» است و به نواختن به صورت عمودي اشاره دارد
کوک در ویولا
ویولا در مجموع دارای 4 سیم فلزی با طول کاملا یکسان اما قطر متفاوت است که از پایین به بالا و با الگوی افزایشی قطر سیمها شماره گذاری می شوند.ویولا با کلید دو یا آلتو صورت می گیرد و به دلیل طراحی بدون فرت یا تقسیم بندی های فینگربرد خود ، توانایی اجرای نت نویسی لهجه های موسیقی ملل مختلف را هم دارد.
ساختار ویولا
ویولا با قطعه ای به نام Chinrest یا بالشتک که در انتهای ساز قرار دارد میان شانه و چانه ی نوازنده قرار گرفته و توسط آرشه نواخته می شود.
مانند بسیاری از سازهای آکوستیک ، تا به امروز انواع مدلهای ویولا الکتریک هم طراحی و تولید شده است و صدای ضعیفی که بر اثر لرزش و ارتعاش سیمهای آن تولید می شود ، توسط پیکاپ یا میکروفن مغناطیسی دریافت شده و برای تقویت قدرت به آمپلی فایر یا تقویت کننده ارسال می گردد.
بیشتر بخوانید
