کلاس آموزش ویولنسل
ویژگی‌های ساختاری ویولنسل
ویولنسل از نظر ساختاری بسیار شبیه به ویولن است. این ساز از چهار بخش اصلی، دسته، تارها، کاسه‌ی طنینی و آرشه تشکیل شده است. دسته همان بخش بالایی کاسه‌ی طنینی ست که کوک‌ها روی آن قرار دارند و در زمان نواختن انگشتان روی آن قرار می‌گیرد. این ساز مانند ویولن چهار تار دارد که به ترتیب روی لا (سیم اول)، رِ (سیم دوم)، سُل (سیم سوم)، دو (سیم چهارم) کوک می‌شوند. آرشه نیز مشابه آرشه‌ی ویولن از تار موی اسب تشکیل شده است و روی تارها کشیده می‌شود. کاسه‌ی طنینی نیز گلابی شکل است. تفاوت اصلی ویولن و ویولنسل در اندازه و نحوه‌ی نواختن آنهاست. ویولنسل یک پایه‌ی فلزی دارد که روی زمین گذاشته می‌شود و بدنه‌ی ساز بین پاهای نوازنده قرار می‌گیرد. از این ساز در گروه مختلفی از سبک‌های موسیقی از جمله پاپ، جاز، راک، کلاسیک و حتی موسیقی فولک استفاده می‌شود. از معروفترین نوازندگان ویولنسل می‌توان به مستیسلاف روستروپوویچ روسی، پیر فورنیه، لوئیجی بوکرینی، آدرین-فرانسوا سروه و ... اشاره کرد.موسیقی در شهر برلین
از قرن هجدهم، برلین یک مرکز موسیقی تأثیرگذار در آلمان و اروپا بوده است. ابتدا به عنوان یک شهر تجاری مهم در اتحادیه هانسی، سپس به عنوان پایتخت رای دهندگان براندنبورگ و پادشاهی پروس، سپس به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای آلمان، فرهنگ موسیقی تأثیرگذاری را پرورش داد که تا به امروز پابرجا است. برلین را می‌توان به‌عنوان بستری برای رشد جنبش قدرتمند گروه کر که نقش مهمی در اجتماعی‌سازی گسترده موسیقی در آلمان در طول قرن نوزدهم ایفا کرد، در نظر گرفت. برلین دارای سه خانه اپرای اصلی است: دویچه اپر، اپرای دولتی برلین و کومیشه اپرا است. بسیاری از چهره‌های مهم موسیقی در برلین به دنیا آمده یا فعالیت داشته‌اند. آهنگسازانی مانند یوهان یواخیم کوانتز، کارل فیلیپ امانوئل باخ، برادران گراون، ویلهلم فریدمان باخ، کارل فردریش کریستین فاش، یوهان فردریش رایشارت، کارل فردریش زلتر و .... همگی به این شهر برمی‌گردند. علاوه بر این، برلین به عنوان مرکز تئوری و نقد موسیقی در قرن هجدهم با شخصیت‌های برجسته‌ای مانند فردریش ویلهلم مارپورگ، یوهان فیلیپ کرنبرگر، کوانتز و سی پی ای باخ که رساله‌هایشان در سراسر اروپا معروف است، شناخته می‌شود.
نظرات هنرجویان
